نمی شود

 

همیشه دلم می خواست برای محرم چیزی بنویسم اما نشد نه که نشد نتونستم  ، شاید لیاقت نداشتم ، نمی دونم ، خیلی فکر کردم  اما نمی دونم سیاهی دلم یا ناتوانیم نذاشت چیزی بنویسم. دنبال هر کلمه که می گشتم بتونه وسعت غم کربلا رو نشون بده نبود دنبال جمله هم گشتم اونم نبود ، دنبال شعر و داستان و ایه هم گشتم نه نبود .  

دنبال هر چی که بگید گشتم اما به بنبست رسیدم  ، انقدر این غم بزرگه که حتی همه جملات دنیا رو به صف کنی نمی شه خطی نوشت از اون واقعه ، نمی دونم باید چی کار کرد کاش می شد اما می دونم نمی شه . 

 خدایا فقط تو می دونی در کربلا چه گذشت 

بازم به بنبست جملات رسیدم نمی تونم نمی تونم بنویسم خدایا.... 

خدایا یا به من یا به کسی این توان رو بده تا از امام مظلومان بتونه خطی بنویسه بتونه حرفی بزنه شعری بگه عکسی بکشه یا قصه ای بگه تا ما ادمای دنیا سهمی از غم کربلا داشته باشیم 

می دونم خیلیا مداحی کردن شعر گفتن عکس کشیدن روضه خوندن مرثیه ساختن اما تو بهتر از همه ما می دونی اینا در برابر چیزی که در کربلا رخ داد حتی به اندازه کلمه ای از واقعیت کربلا نیست 

خدایا نمی خوام زحمتشونو نادیده بگیرم  خودت اجرشونو بده اما ... 

اما خدایا بزار ما هم کمی اشک بریزیم برای واقعه کربلا. بزار یه ذره از اون  درد رو ما هم درک کنیم خدایا ..

فصل من

پــــاییـــز

فصل باد و برگ و باد و برگ . . .

 ادامه مطلب رو حتما ببینید

دلمان خوش است که می نویسیم

دلمان خوش است که می نویسیم

و دیگران می خوانند

و عده ای می گویند

آه چه زیبا و بعضی اشک می ریزند

و بعضی می خندند.

دلمان خوش است

به لذت های کوتاه

به دروغ هایی که از راست بودن قشنگ ترند

به اینکه کسی برایمان دل بسوزاند

یا کسی عاشقمان شود

با شاخه گلی دل می بندیم

و با جمله ای دل می کنیم.

دلمان خوش می شود

به برآوردن خواهشی و چشیدن لذتی

و وقتی چیزی مطابق میل ما نبود

چقدر راحت لگد می زنیم

و چه ساده می شکنیم

همه چیز را